Digesta 2006

ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΔΕΚ ΚΑΙ ΠΕΚ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 2006

Επιμέλεια: Μ. Δ. Χρυσομάλλης

Επ. Καθηγητής Νομικής ΔΠΘ

Για να ανοίξετε τη μελέτη σε μορφή pdf πατήστε εδώ

 

Προλογικό σημείωμα

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στις φιλόξενες σελίδες του Digesta καταγράφουμε την ετήσια παρουσία της Ελλάδας ενώπιον των δικαστηρίων της ΕΕ (Δικαστήριο και Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων - ΔΕΚ και ΠΕΚ). Πρόκειται για μια καταγραφή των αποφάσεων ελληνικού ενδιαφέροντος κατά θεματική ενότητα και όχι κατά ημερομηνία έκδοσης ή είδος διαδικασίας/προσφυγής.

Τέτοιες θεωρούνται, κυρίως, αποφάσεις επί προσφυγών για παράβαση που στρά­φηκαν κατά της Ελλάδας, αποφάσεις επί προσφυγών ακυρώσεως, κατά παραλείψεως και αποζημιώσεως που ασκήθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση ή από Έλληνες (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) κατά των Κοινοτικών Οργάνων, προδικαστικές παραπομπές στο ΔΕΚ εκ μέρους ελληνικών δικαστηρίων και παραπομπές στο ΔΕΚ εκ μέρους δικαστηρίων άλλων κρατών - μελών, στις οποίες εμπλέκεται Έλληνας ως διάδικος στην κύρια δίκη και, τέλος, αποφάσεις του ΔΕΚ επί αναιρέσεων κατά των αποφάσεων του ΠΕΚ.

Η καταγραφή περιλαμβάνει τις οριστικές αποφάσεις του ΔΕΚ ή του ΠΕΚ και όχι τις εισαχθείσες υποθέσεις κατά την περίοδο αναφοράς ή τις υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί η οριστική απόφαση αλλά βρίσκονται σε προχωρημένο στά­διο (π.χ. έχουν δημοσιευτεί οι προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα ή η Έκθεση της επ’ ακροατηρίω συζητήσεως).

Η παρουσίαση περιορίζεται στον τίτλο της απόφασης (δικαστήριο, αριθμός από­φασης, διάδικοι, ημερομηνία εκδόσεως), στην συνοπτική περίληψη και στο διατακτικό της και δεν περιλαμβάνει άλλα μέρη και κυρίως το σκεπτικό του δικαστηρίου.

Άλλες από τις αποφάσεις είναι δημοσιευμένες και άλλες αδημοσίευτες ακόμη στη Συλλογή των αποφάσεων του Δικαστηρίου, αφού η δημοσίευσή τους εκεί καθυστερεί περισσότερο από δυο χρόνια. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να χρησιμοποι­ούν τη διαδικτυακή πύλη του ΔΕΚ http://curia.eu.int για να αντλήσουν το σύνολο των στοιχείων μιας αποφάσεως, που τους ενδιαφέρει ειδικά.

Κλείνοντας αυτό το προλογικό σημείωμα θα ήθελα να ευχαριστήσω τη φοιτήτρια της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ κα Φρόσω Σακκά για τη συμβολή της στη συγκέντρωση αυτού του υλικού.

Μ.Δ.Χ.

Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων

ΔΕΚ, συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-158/04 και C-159/04, Άλφα Βήτα Βασιλόπουλος AE, πρώην ΤΡΟΦΟ Super-Markets AE και Carrefour-Μαρινόπουλος AE κατά Ελληνικού Δημοσίου, Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως Ιωαννίνων, απόφαση της 14. 9. 2006, προδικαστική, αδημοσίευτη.

Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Άρθρο 28 ΕΚ – Ποσοτικοί περιορισμοί – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Διάθεση στο εμπόριο κατεψυγμένων προϊόντων αρτοποιίας.

 

Το Δικαστήριο – πρώτο τμήμα – (K. Schiemann, πρόεδρος του τετάρτου τμήματος, προεδρεύων του πρώτου τμήματος, N. Colneric, K. Lenaerts, E. Juhász (εισηγητή) και E. Levits, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: M. Poiares Maduro), κρίνοντας επί των ερωτημάτων που υπέβαλε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Ιωαννίνων, με αποφάσεις της 10ης και 26ης Νοεμβρίου 2003, αποφασίζει:

 

Το άρθρο 28 ΕΚ έχει την έννοια ότι δεν επιτρέπει εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία εξαρτά την πώληση προϊόντων «bake - off» από τους ίδιους όρους με τους ισχύοντες για τη μέθοδο πλήρους παρασκευής και διαθέσεως στο εμπόριο του παραδοσιακού άρτου και των παραδοσιακών προϊόντων αρτοποιίας.

 

ΔΕΚ, υπόθεση C-82/05, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας, απόφαση της 14. 9. 2006, αδημοσίευτη.

Παράβαση κράτους - μέλους – Ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων – Άρθρο 28 ΕΚ – Ποσοτικοί περιορισμοί – Μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος – Εμπορία προψημένων και κατεψυγμένων προϊόντων αρτοποιίας.

 

Το Δικαστήριο – πρώτο τμήμα – (K. Schiemann, πρόεδρος του τέταρτου τμήματος, προ­εδρεύων του πρώτου τμήματος, N. Colneric, K. Lenaerts, E. Juhász (εισηγητή) και E. Levits, δικαστές, γενικός εισαγγελέας M. Poiares Maduro), αποφασίζει:

 

1) Η Ελληνική Δημοκρατία, εξομοιώνοντας τη διαδικασία τελικής ψήσεως ή αναθερμάνσεως των προϊόντων «bake-off» με τη διαδικασία πλήρους παρασκευής άρτου και υπάγοντάς την στις προϋποθέσεις της σχετικής με την αρτοποιία εθνικής νομοθεσίας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 28 ΕΚ.

2) Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα

 

ΔΕΚ, υπόθεση C-65/05, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας, απόφαση της 26. 10. 2006, αδημοσίευτη.

Παράβαση κράτους - μέλους – Άρθρα 28 ΕΚ και 30 ΕΚ – Ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων – Άρθρο 43 ΕΚ – Ελευθερία εγκαταστάσεως – Άρθρο 49 ΕΚ – Ελεύθε­­ρη παροχή υπηρεσιών – Απαγόρευση εγκαταστάσεως και λειτουργίας ηλεκτρικών, ηλεκτρομηχανικών και ηλεκτρονικών παιγνίων επ’ απειλή ποινικών ή διοικητικών κυρώσεων – Οδηγία 98/34/ΕΚ – Τεχνικά πρότυπα και κανονισμοί – Εθνική κανονιστική ρύθμιση εφαρμοζόμενη στα ηλεκτρικά, ηλεκτρομηχανικά και ηλεκτρονικά παίγνια.

 

Το Δικαστήριο – δεύτερο τμήμα – (C. W. A. Timmermans, πρόεδρος, R. Schintgen, P. Kūris (εισηγητή), Γ. Αρέστη και L. Bay Larsen, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: F. G. Jacobs) αποφασίζει:

 

1) Η Ελληνική Δημοκρατία, εισάγοντας με τα άρθρα 2, παράγραφος 1, και 3 του νόμου 3037/2002 την απαγόρευση, επ’ απειλή ποινικών ή διοικητικών κυρώσεων προβλεπομένων στα άρθρα 4 και 5 του ίδιου νόμου, εγκαταστάσεως και λειτουργίας όλων των ηλεκτρικών, ηλεκτρομηχανικών και ηλεκτρονικών παιγνίων, συμπεριλαμβανομένων όλων των παιγνίων για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, σε κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό χώρο, εκτός των καζίνων, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 28 ΕΚ, 43 ΕΚ και 49 ΕΚ, καθώς και από το άρθρο 8 της οδηγίας 98/34/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Ιουνίου 1998, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προτύπων και κανονισμών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 98/48/ΕΚ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998.

2) Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

 

Ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων

ΔΕΚ, υπόθεση C-215/05 P, Θεόδωρος Παπουλάκος κατά Ιταλικής Δημοκρατίας και Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, απόφαση της 2. 2. 2006, Συλλ. 2006, σελ. Ι-18.

Αίτηση αναιρέσεως – Άρθρο 119 του Κανονισμού Διαδικασίας – Αίτηση αναιρέσεως προδήλως απαράδεκτη.

 

Το Δικαστήριο – πέμπτο τμήμα – (J. Makarczyk, πρόεδρος, R. Schintgen και Γ. Αρέστη (εισηγητή), δικαστές, γενικός εισαγγελέας: M. Poiares Maduro) διατάσσει:

 

1) Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

2) Ο Θ. Παπουλάκος φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

 

Ελευθερία εγκατάστασης

ΔΕΚ, υπόθεση C-285/05, Ένωση Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας, ANEK, Μινωικές Γραμ­­μές, N. E. Λέσβου, Blue Star Ferries κατά Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Υπουργού Αιγαίου, απόφαση της 28. 9. 2006, προδικαστική, αδημοσίευτη.

Άρθρο 104, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας – Κανονισμός (ΕΟΚ) 3577/92 – Θαλάσσιες ενδομεταφορές – Μεταβατική περίοδος – Απευθείας εφαρμογή – Οδηγία 98/18/ΕΚ – Κανόνες και πρότυπα ασφαλείας για τα επιβατηγά πλοία – Συμ­βατό εθνικής κανονιστικής ρυθμίσεως απαγορεύουσας την παροχή υπηρεσιών θα­λάσσιας μεταφοράς όσον αφορά τα πλοία που έχουν συμπληρώσει ορισμένη ηλικία.

 

Το Δικαστήριο – δεύτερο τμήμα – (C. W. A. Timmermans (εισηγητή), πρόεδρο, R. Schintgen, R. Silva de Lapuerta, J. Klučka και L. Bay Larsen, δικαστές, γενικός εισαγ­γελέας: D. Ruiz-Jarabo Colomer), κρίνοντας επί των ερωτημάτων που υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας με απόφαση της 10ης Μαΐου 2005, αποφασίζει:

 

1) Λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του άρθρου 6, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΟΚ) 3577/92 του Συμβουλίου της 7ης Δεκεμβρίου 1992 για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών στις θαλάσσιες μεταφορές στο εσωτερικό των κρατών - μελών (θαλάσσιες ενδομεταφορές - καμποτάζ), ο κανονισμός αυτός έχει την έννοια ότι δεν μπορεί να παράσχει δικαιώματα στους ιδιώτες, πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004, στον τομέα των θαλάσσιων ενδομεταφορών μεταξύ λιμένων σε νησιά της Ελλάδας, όσον αφορά τις τακτικές γραμμές επιβατηγών μεταφορών και πορθμείων και τις μεταφορές που εκτελούν σκάφη κάτω των 650 τόνων.

2) Τα άρθρα 5, παράγραφος 2, και 6, παράγραφος 3, στοιχεία α΄ έως γ΄, στ΄, και ζ΄, της οδηγίας 98/18/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 1998, για τους κανόνες και τα πρότυπα ασφαλείας για τα επιβατηγά πλοία, έχουν την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως η επίμαχη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, η οποία επιβάλλει απόλυτη απαγόρευση για την εκτέλεση εσωτερικών δρομολογίων στα πλοία που έχουν συμπληρώσει ορισμένη ηλικία, όταν το οικείο κράτος - μέλος δεν έχει λάβει μέτρα για τη βελτίωση των απαιτήσεων ασφαλείας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 7, παράγραφος 4, της οδηγίας αυτής.

 

Γεωργία

ΠΕΚ, υπόθεση T-251/04, Ελληνική Δημοκρατία κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, απόφαση της 20. 6. 2006, Συλλ. 2006, σελ. ΙΙ-44.

ΕΓΤΠΕ – Δαπάνες αποκλειόμενες από την κοινοτική χρηματοδότηση – Δημόσια απο­θεματοποίηση ρυζιού – Ανωτέρα βία – Μεταποιημένα προϊόντα με βάση τα οπωροκη­πευτικά – Ενίσχυση στους απόρους – Πρόγραμμα αναδιαρθρώσεως στον τομέα των οπωροκηπευτικών – Κατ’ αποκοπήν διορθώσεις – Εικοσιτετράμηνη προθεσμία.

 

Το Πρωτοδικείο – δεύτερο τμήμα – (J. Pirrung, πρόεδρος, N. J. Forwood και Σ. Παπα­σάββα, δικαστές), αποφασίζει:

 

1) Απορρίπτει την προσφυγή.

2) Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Ανταγωνισμός

ΔΕΚ, υπόθεση C-110/04 P, Γραμμές Στρίντζη Ναυτιλιακή ΑΕ κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, απόφαση της 30. 3. 2006, Συλλ. 2006, σελ. Ι-44.

Αίτηση αναίρεσης – Άρθρο 85, παράγραφος 1, της Συνθήκης ΕΚ (νυν άρθρο 81, παρά­γραφος 1, ΕΚ) – Ανταγωνισμός – Συμπράξεις – Συμφωνία μεταξύ επιχειρήσεων – Ελεγκτικές εξουσίες της Επιτροπής

 

Το Δικαστήριο – έκτο τμήμα – [J. Malenovský, πρόεδρος, J.‑P. Puissochet (εισηγητή) και U. Lõhmus, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: D. Ruiz-Jarabo Colomer], στην υπόθεση με αντικείμενο αίτηση αναιρέσεως δυνάμει του άρθρου 56 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, εκδίδει την ακόλουθη Διάταξη:

 

1) Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης.

2) Απορρίπτει την αντίθετη αίτηση αναίρεσης της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3) Καταδικάζει την «Γραμμές Στρίντζη Ναυτιλιακή ΑΕ» στο 90 % των δικαστικών εξόδων.

4) Καταδικάζει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο 10 % των δικαστικών εξόδων.

 

Κρατικές ενισχύσεις

ΠΕΚ, υπόθεση T‑416/05 R, Ολυμπιακές Αερογραμμές ΑΕ, κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Διάταξη της 26. 6. 2006, Συλλ. 2006, σελ. ΙΙ-45.

Διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων – Αίτηση αναστολής της εκτέλεσης – Κρατικές ενισχύσεις – Επείγον.

 

Ο Πρόεδρος του Πρωτοδικείου διατάσσει:

 

1) Απορρίπτει την αίτηση για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων.

2) Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.

 

Φορολογία

ΔΕΚ, συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-181/04 έως C-183/04, ΕΛΜΕΚΑ NE κατά Υπουργού Οικονομικών, απόφαση της 14. 9. 2006, προδικαστική, αδημοσίευτη.

Έκτη οδηγία ΦΠΑ – Απαλλαγές – Άρθρο 15, σημεία 4, στοιχείο α΄, 5 και 8 – Απαλλα­γή της μισθώσεως πλοίων θαλάσσης – Έκταση.

 

Το Δικαστήριο – δεύτερο τμήμα – (C. W. A. Timmermans, πρόεδρος τμήματος, J. Ma­karczyk, R. Silva de Lapuerta, P. Kūris και Γ. Αρέστη (εισηγητή), δικαστές, γενική εισαγγελέας: C. Stix-Hackl), κρίνοντας επί των ερωτημάτων που υπέβαλε το Συμβού­λιο της Επικρατείας (Ελλάδα) με αποφάσεις της 3ης Μαρτίου 2004, αποφασίζει:

 

1) Το άρθρο 15, σημείο 4, στοιχείο α΄, της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμ­βουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών - μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών – Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, στο οποίο παραπέμπει το σημείο 5 του ιδίου άρθρου, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 92/111/ΕΟΚ του Συμ­βουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 1992, έχει εφαρμογή όχι μόνον επί πλοίων χρησιμοποιουμένων στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης και για την επί κομίστρω μεταφορά επιβατών, αλλά και επί πλοίων χρησιμοποιουμένων στη ναυσιπλοΐα ανοικτής θαλάσσης και για την άσκηση εμπορικής, βιομηχανικής ή αλιευτικής δραστηριότητας.

2) Το άρθρο 15, σημείο 8, της έκτης οδηγίας 77/388 έχει την έννοια ότι η προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή απαλλαγή αφορά τις υπηρεσίες που παρέχονται απευθείας στον εφοπλιστή προς κάλυψη άμεσων αναγκών των πλοίων θαλάσσης.

3) Στο πλαίσιο του κοινού συστήματος φόρου προστιθέμενης αξίας, οι αρμόδιες εθνικές φορολογικές αρχές υποχρεούνται να τηρούν την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να κρίνει αν, υπό τις περιστάσεις της υποθέσεως της κύριας δίκης, ο υποκείμενος στον φόρο μπο­ρούσε ευλόγως να υποθέσει ότι η σχετική απόφαση ελήφθη από την αρμόδια αρχή.

 

Προσέγγιση των νομοθεσιών

ΔΕΚ, υπόθεση C-475/04, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Ελληνικής Δημοκρατίας, απόφαση της 1. 6. 2006, Συλλ. 2006, σελ. Ι-69.

Παράβαση κράτους - μέλους – Οδηγία 2002/58/ΕΚ – Ηλεκτρονικές επικοινωνίες – Επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα – Προστασία της ιδιωτικής ζωής – Προστασία των φυσικών προσώπων – Παράλειψη εμπρόθεσμης μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο.

 

Το Δικαστήριο – έκτο τμήμα – [J. Malenovský, πρόεδρος, A. Borg Barthet και U. Lõh­mus (εισηγητή), δικαστές, γενική εισαγγελέας: C. Stix-Hackl] αποφασίζει:

 

1) Η Ελληνική Δημοκρατία, μη θεσπίζοντας εμπροθέσμως τις απαραίτητες νομο­θετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις προς συμμόρφωση με την οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Ιουλίου 2002, σχετικά με την επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την προστασία της ιδιωτικής ζωής στον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την προστασία της ιδιωτικής ζωής στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες), παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία αυτή.

2) Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα

Κοινωνική πολιτική

ΔΕΚ, συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-187/05 έως C-190/05, Γ. Αγοραστούδης, Ιωάννης Πάνου, Κωνσταντίνος Κοτσαμπουγιούκης κλπ κατά Goodyear Ελλάς ABEE, απόφαση της 7. 9. 2006, προδικαστική, αδημοσίευτη.

Ομαδικές απολύσεις – Οδηγία 75/129/ΕΟΚ του Συμβουλίου – Άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄ – Διακοπή της δραστηριότητας επιχειρήσεως κατόπιν δικαστικής αποφάσεως – Διακοπή της δραστηριότητας επιχειρήσεως που αποφασίζεται οικειοθελώς από τον εργοδότη.

 

Το Δικαστήριο – πρώτο τμήμα – (P. Jann, πρόεδρος, K. Schiemann, N. Colneric, E. Ju­hász (εισηγητή) και E. Levits, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: D. Ruiz-Jarabo Co­lo­mer), κρίνοντας επί των ερωτημάτων που υπέβαλε ο Άρειος Πάγος με αποφάσεις της 17ης Μαρτίου 2005, αποφασίζει:

 

Η οδηγία 75/129/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Φεβρουαρίου 1975, περί προ­σεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών - μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εφαρμόζεται σε περίπτωση ομαδικών απολύσεων λόγω οριστικής παύσεως της λειτουργίας επιχειρήσεως ή εκμεταλλεύσεως η οποία αποφασίζεται οικειοθελώς από τον εργοδότη, χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση, ενώ η παρέκκλιση που προβλέπεται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, στοιχείο δ΄, της εν λόγω οδηγίας δεν δικαιολογεί τη μη εφαρμογή αυτής.

 

Περιβάλλον και καταναλωτές

ΔΕΚ, υπόθεση C‑390/05, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, κατά Ελληνικής Δημοκρατίας, απόφαση της 14. 12. 2006, αδημοσίευτη.

Παράβαση κράτους - μέλους – Κανονισμός (ΕΚ) 2037/2000 – Ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος

 

Το ΔΕΚ – όγδοο τμήμα – [E. Juhász, πρόεδρος, R. Silva de Lapuerta (εισηγήτρια) και Γ. Αρέστη, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: P. Mengozzi], αποφασίζει:

 

1) Η Ελληνική Δημοκρατία, παραλείποντας να λάβει τα αναγκαία μέτρα για τον καθορισμό των ελάχιστων απαιτήσεων όσον αφορά τα προσόντα του προσωπικού στο οποίο ανατίθεται η ανάκτηση, η ανακύκλωση, η ποιοτική αποκατάσταση και η καταστροφή των ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος, παραλείποντας να υποβάλει στην Επιτροπή, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2001, έκθεση με στοι­χεία σχετικά με τις διαθέσιμες εγκαταστάσεις και τις ποσότητες χρησιμοποιημένων ελεγχόμενων ουσιών που ανακτήθηκαν, ανακυκλώθηκαν, αποκαταστάθηκαν ποιοτικά ή καταστράφηκαν και παραλείποντας να λάβει όλα τα αναγκαία προληπτικά μέτρα προκειμένου ο σταθερός εξοπλισμός με φορτίο ψυκτικού ρευστού άνω των τριών κιλών να ελέγχεται ετησίως ως προς τυχόν διαρροές, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 16, παράγραφοι 5 και 6, και 17, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 2037/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος.

2) Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

 

Πνευματική ιδιοκτησία

ΠΕΚ, υπόθεση T-35/04, Αθηναϊκή Οικογενειακή Αρτοποιία ΑΒΕΕ, κατά Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), απόφαση της 15. 3. 2006, Συλλ. 2006, σελ. ΙΙ-44.

Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία ανακοπής – Προγενέστερο λεκτικό σήμα FERRERO – Αίτηση καταχωρίσεως εικονιστικού κοινοτικού σήματος που περιλαμβάνει το λεκτικό στοιχείο «FERRÓ» – Απόλυτος λόγος αρνήσεως καταχωρίσεως – Κίνδυνος συγχύσεως – Άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94.

 

Το Πρωτοδικείο – τρίτο τμήμα – (M. Jaeger, πρόεδρος, J. Azizi και E. Cremona, δικα­στές) αποφασίζει:

 

1) Απορρίπτει την προσφυγή.

2) Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα).

3) Η παρεμβαίνουσα φέρει τα δικαστικά της έξοδα

 

Έρευνα, πληροφόρηση, εκπαίδευση, στατιστικές

ΠΕΚ, υπόθεση T‑7/05, Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά Παρθενών ΑΕ Οικοδομικών – Τεχνικών – Τουριστικών – Βιομηχανικών – Εμπορικών και Εξα­γωγικών Εργασιών, απόφαση της 12. 12. 2006, αδημοσίευτη.

Ρήτρα διαιτησίας – Τέταρτο πρόγραμμα - πλαίσιο για τις δράσεις έρευνας, τεχνολογικής αναπτύξεως και επιδείξεως – Αναζήτηση των προκαταβληθέντων ποσών.

 

Το Πρωτοδικείο – δεύτερο τμήμα – (J. Pirrung, πρόεδρος, N. J. Forwood και Σ. Παπα­σάββα, δικαστές) αποφασίζει:

 

1) Υποχρεώνει την εναγομένη, Παρθενών ΑΕ Οικοδομικών – Τεχνικών – Τουριστικών – Βιομηχανικών – Εμπορικών και Εξαγωγικών Εργασιών, να καταβάλει στην Επιτροπή το ποσό των 154 383,53 ευρώ εντόκως με το επιτόκιο που έχει ορίσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τις κύριες πράξεις αναχρηματοδοτήσεως, προσαυξημένο κατά μιάμιση μονάδα για το χρονικό διάστημα από 31 Ιουλίου έως 31 Δεκεμβρίου 2002 και κατά δύο μονάδες από την 1η Ιανουαρίου 2003 μέχρι την αποπληρωμή της οφειλής.

2) Απορρίπτει την αγωγή κατά τα λοιπά.

3) Η Επιτροπή φέρει το ένα τρίτο των δικαστικών της εξόδων και το ένα τρίτο των εξόδων της εναγομένης, η δε εναγομένη φέρει τα δύο τρίτα των δικαστικών της εξόδων καθώς και τα δύο τρίτα των εξόδων της Επιτροπής.

 

Εξωτερικές σχέσεις

ΔΕΚ, συνδικαζόμενες υποθέσεις C-23/04 έως C-25/04, Σφακιανάκης ΑΕΒΕ κατά Ελληνικού Δημοσίου, απόφαση της 9.2.2006, προδικαστική, Συλλ. 2006, σελ. Ι-1265.

Συμφωνία Συνδέσεως ΕΟΚ - Ουγγαρίας – Υποχρέωση αμοιβαίας συνδρομής των τελωνειακών αρχών – Εκ των υστέρων είσπραξη εισαγωγικών δασμών κατόπιν της ανακλήσεως, στο κράτος εξαγωγής, των πιστοποιητικών κυκλοφορίας των εισαγομένων προϊόντων.

 

Το Δικαστήριο – δεύτερο τμήμα – (C. W. A. Timmermans, πρόεδρος, J. Makarczyk, R. Silva de Lapuerta (εισηγήτρια), P. Kūris και Γ. Αρέστη, δικαστές, γενικός εισαγγελέας P. Léger),κρίνοντας επί των ερωτημάτων που υπέβαλε το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών (Ελλάδα) με αποφάσεις της 30ής Σεπτεμβρίου 2003, αποφασίζει:

 

1) Τα άρθρα 31, παράγραφος 2, και 32 του πρωτοκόλλου αριθ. 4 της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας Συνδέσεως μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών - μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, αφετέρου, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση αριθ. 3/96 του Συμβουλίου Συνδέσεως μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών - μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, αφετέρου, της 28ης Δεκεμβρίου 1996, έχουν την έννοια ότι οι τελωνειακές αρχές του κράτους εισαγωγής έχουν υποχρέωση να λαμβάνουν υπόψη τις δικαστικές αποφάσεις που εκδίδονται εντός του κράτους εξαγωγής επί των προσφυγών οι οποίες ασκούνται κατά των αποτελεσμάτων του ελέγχου του κύρους των πιστοποιητικών κυκλοφορίας των εμπορευμάτων που πραγματοποιούν οι τελωνειακές αρχές του κράτους εξαγωγής, εφόσον οι εν λόγω αρχές έχουν πληροφορηθεί την άσκηση των προσφυγών αυτών και το περιεχόμενο των αποφάσεων αυτών, τούτο δε ανεξαρτήτως του αν ο έλεγχος του κύρους των πιστοποιητικών κυκλοφορίας διενεργήθηκε κατόπιν αιτήματος των τελωνειακών αρχών του κράτους εισαγωγής ή όχι.

2) Η πρακτική αποτελεσματικότητα της καταργήσεως των δασμών την οποία προβλέπει η Ευρωπαϊκή Συμφωνία Συνδέσεως μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών - μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, αφετέρου, η οποία συνάφθηκε και εγκρίθηκε με την απόφαση του Συμβουλίου και της Επιτροπής, της 13ης Δεκεμβρίου 1993, εμποδίζει την έκδοση διοικητικών αποφάσεων που επιβάλλουν την καταβολή δασμών, πλέον φόρων και προστίμων, τις οποίες λαμβάνουν οι τελωνειακές αρχές του κράτους εισαγωγής πριν τους γνωστοποιηθεί η τελική έκβαση της δίκης επί των προσφυγών που έχουν ασκηθεί κατά των αποτελεσμάτων του εκ των υστέρων ελέγχου και ενώ οι αποφάσεις του κράτους εξαγωγής με τις οποίες χορηγήθηκαν αρχικώς τα πιστοποιητικά EUR.1 δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί.

3) Δεν επηρεάζει την απάντηση που δόθηκε στα τρία πρώτα ερωτήματα το γεγονός ότι ούτε οι ελληνικές ούτε οι ουγγρικές τελωνειακές αρχές ζήτησαν τη σύγκληση της επιτροπής συνδέσεως του άρθρου 33 του πρωτοκόλλου αριθ. 4, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 3/96.

 

Θεσμικό δίκαιο

ΠΕΚ, υπόθεση T-85/05, Δήμος Άνω Λιοσίων (Ελλάδα), Γούλα Θεοδώρα, Αργυρόπουλος Αργύρης, Μανής Ιωάννης, Νταλίπη Ελένη, Παπαγρηγορίου Βασίλης, Φραγκαλέξης Γεώργιος κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Διάταξη της 13. 1. 2006, Συλλ. 2006, σελ. ΙΙ-5.

Απαράδεκτο – Πρόσωπα μη τυγχάνοντα αποδέκτες των κοινοτικών πράξεων – Άμεσος επηρεασμός τους.

 

Το Πρωτοδικείο – δεύτερο τμήμα – (J. Pirrung, πρόεδρος, N. J. Forwood και Σ. Παπασάββα, δικαστές) εκδίδει την ακόλουθη Διάταξη:

 

1) Απορρίπτει την προσφυγή ως απαράδεκτη.

2) Οι προσφεύγοντες φέρουν τα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων.

ΠΕΚ, υπόθεση T‑92/06, Λαδεμπορική OE, Απόστολος Παρούσης & Σία OE κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Διάταξη της 8. 9. 2006, αδημοσίευτη.

Εξωσυμβατική ευθύνη – Οικονομική συνδρομή του ΕΓΤΠΕ – Ποινικές διώξεις και διοικητικές κυρώσεις σε εθνικό επίπεδο – Άρνηση της Επιτροπής να λάβει θέση και να κινήσει διαδικασία διαπιστώσεως παραβάσεως – Προσφυγή εν μέρει προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει στερούμενη παντελώς νομικής βάσεως.

Τo Πρωτοδικείο – πέμπτο τμήμα – (M. Βηλαρά, πρόεδρος, F. Dehousse, D. Šváby, δι­καστές,) εκδίδει την ακόλουθη Διάταξη:

1) Απορρίπτει την αγωγή.

2) Οι ενάγουσες καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα.